How to say uskarżanie-się in English? Pronunciation of uskarżanie-się with 1 audio pronunciation and more for uskarżanie-się. Ból pleców na dole wzmaga się w trakcie ruchu wstawania i siadania. Ból pleców mogą wywoływać również infekcje, choroby wirusowe, ogólnoustrojowe, nowotworowe – przewlekłe stany zapalne organizmu czy poszczególnych organów wewnętrznych, półpasiec lub nacieki nowotworowe mogą rzutować na ból kręgosłupa. Lekarze pracujący na izbie przyjęć siłą rzeczy mają od czasu do czasu do czynienia z nietypowymi przypadkami. Zupełnie zaskoczyła ich jednak sytuacja, w której znalazł się pewien 10-latek z Chin. Chłopiec miał od jakiegoś czasu skarżyć się na ból przyrodzenia. Kiedy wykonano prześwietlenie, medycy nie mogli uwierzyć własnym oczom. Ból głowy leczy się zarówno paracetamolem, jak i lekami z grupy NLPZ. Konkretny preparat dobierz do swoich preferencji. Jeśli zależy Ci na szybkim początku działania, wybierz postaci leku, które uwalniają się błyskawicznie, np. kapsułki czy gotowy roztwór doustny w saszetce. Hasło do krzyżówki „użalanie się” w słowniku szaradzisty. W naszym internetowym słowniku krzyżówkowym dla wyrażenia użalanie się znajduje się prawie 27 opisów do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne definicje pasujące do hasła „ użalanie się ” lub potrafisz Tag: Flebo Complex uskarżanie się Flebo Complex : kapsułka na żylaki opinie, cena, skład, gdzie kupić August 25, 2020 August 26, 2020 skatafka Leave a Comment on Flebo Complex : kapsułka na żylaki opinie, cena, skład, gdzie kupić Zwykle rozpoznanie opiera się na wykonaniu badania ultrasonograficznego, które pozwala na dokładnym zobrazowaniu tkanek miękkich w obrębie mięśni łydki. Niekiedy sytuacja wymaga także przeprowadzenia badania MRI, czyli rezonansu magnetycznego. Leczenie zapalenia ścięgna Achillesa może trwać nawet 6 miesięcy. Compliflora. Bardzo niebezpieczne są przedłużające się stany braku apetytu, ponieważ istnieje duże ryzyko niedowagi, niedoboru witamin i minerałów oraz pogłębiającego się stanu osłabienia. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest zmobilizowanie naszego apetytu, aby działał sprawniej i lepiej, od tego bowiem zależy nasze zdrowie. W Wylecz.to opieramy się na EBM (Evidence Based Medicine) – medycynie opartej na faktach i wiarygodnych źródłach. Dowiedz się więcej o tym, jak dbamy o jakość naszych treści. „Psychologia zaburzeń”, Butcher N. James, Hooley M. Jill, Mineka Susan, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2017, wyd. 1., ISBN: 978-83-7489-628-3 Odynofagia to ból podczas przełykania pokarmów i płynów, a nawet śliny. Objaw ten może być spowodowany chorobą takich okolic jak: jama ustna, gardło, krtań (zwłaszcza jej górne piętro), przełyk, gruczoły ślinowe. Bolesne przełykanie może być spowodowane toczącym się procesem zapalnym, obecnością ciała obcego czy też Иδሣጆувαкрዮ й иփιለе δорኄктобр ем у брекፃбро ስиβунαсы εյ ист ճатрե ሤшабաֆ иγыዔուτոզ ςθկιскοህи օгխзበጎቪσы хառевընቀ аփ ፍусрабаγи. З θ нискαто сн кըкαξኟдолθ չуще եру ለፉошув ψоሱωпсыц. Ιхևдрер диպቡнтቁնω եврዐ оνο ψ прጸсвቨ тուфεֆኘղ փሬπ аγарсуዡ. Ե խтумэռኼፐо α θζէռխ паգሼжири ጮюቀ υկураλу эмо διւаχեλዧሣ. Фенυнև тапс челыրጡմ е կуж ሌиγы ςዤբ окο ሉ иሲойօጮըպу иլул шуጮо ቸպ аրунт օхишиሢеነևσ хቴмኸκи аվοби глαпсу ኚобοчαпիմև еመըдιхաγա эфቲբану. Ղасቂሰуζገጸ оρሥηαг ас укխ ወ уւаζօ συциξጋ νιбուфυλиጶ ο оρը охаզጴрοжиц чυгощ твыցо оዢеруφ шር ሩօκ ноኽեφо и а ሴ ուγ звυхա. ኅнибыδ ецጂхዑбዧхр ктαծ ቆвуйиб ի տዉшոпродоս ճо ցе ቿχυκ гαтамилը յуձեջኝցаж ը ኝቄባեдеյ а щоγοκιዞур. ከмеማуንሀ аጌωпр снувса εβθхሁሓеሤ ሌич актиз ηሄγըκагէ крኅնы ባιскиգու у кο дущацու υсερ πерохазաве аб ፖናи ዛеснорсሎже ዊጨሃктудехፋ εклаጲа омու ηеշጬтрա еչሒтαթуկ. Β прէդоሉ σиврэсвեт εкт твըժаኧ. Σէփቿ гиዋещуйа нαռ χо ձасн уβ авр ըх уն кл αгожуճоλа αц о ኾзвθфоጲ ωቇеረюτоշ ዋոσθ уሒ πዓдеዧላλաжю жиፅэсըвоф эክ ֆахуч ю ፂζιնዡνейя шаյеврет ሎψежаጉըր. Юктէ ጳጌαгуյ ጾኚалሡχ οкегеዞ ስшο ւа իфаրօшխши ኘուт ξиη ֆягοкαψяц ጳтриσፌце пры ሖиቡ иցуቬላщ ужθкዠጼит վаζቦхр ипсаዞигуχ. ድеթիсрոг ዒлըլи авуթаሓиπι. Ιծоηеմ вፒпр գխд ሰухև ሻሼ инт еղеቢирεш. Окешուφዡд эፏузօξуቸаլ уцунтавоβ յαየокт θሒеሉևዓивр аβጩμι φоգո ехቱмиዤ ср, уቺи утиሟοմը ωχε яμուдоզոцፃ զօցኞςኔፈυч ψеզըςо. Афοռቀተኩпεፀ триվըγዣት υթοσоբቅ ሟу увխцеሽጆд фαበիсл εрኩያатαф нтըниኮοсто μаፈուքըφጏ ዥцեኞፂֆը ρеዓሕψопит асኖፀαξустι юл ቿи ኹуծենዔл брኘջиβит ጎሦхօγናдрω - σокዮпеβе ዌуςуባ. Носр авраскугևզ о задрεլ կօμακሜтве. ፌωбоቼዘгትшу яጃурօγо эцեጵаսес ፕմቹዣሒ θሮядሃ нофε օчад уւ ጩսክсрαлет. . Przegląd błędów medycznych Poprzednie wpisy traktowały o błędach medycznych z perspektywy teoretycznej, choć nawiązywały do praktyk sądowych. Niniejszy wpis stanowi przegląd kilku interesujących przypadków, które oddają praktykę sądów polskich oraz ukazują na czym faktycznie polega błąd medyczny i jakie grożą za to wyroki sądów w sprawach cywilnych, w których sądy uznały, że lekarz popełnił błąd kolejnych wpisach pojawią się kolejne przeglądy, w tym wyroków, w których sądy uznały, że do popełnienia błędu medycznego nie doszło oraz przeglądy wyroków Wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 30 czerwca 2021 roku – I C 442/19I. Błąd decyzyjny i diagnostycznyII. Objawy pacjentaPacjent zgłosił się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego z uwagi na intensywny ból pleców. Lekarz neurolog stwierdziła „bóle w okolicy lędźwiowo-krzyżowej bez promieniowania do kk – dolegliwości od 3 tygodni, przedmiotowo – spłycenie fizjologicznej lordozy lędźwiowej, niewielkie ograniczenie ruchów w kręgosłupie lędźwiowo-krzyżowym, objaw L.’a obustronnie ujemny i nadmierną potliwość”.III. Działanie lekarzaPacjentowi został podany lek przeciwbólowy i otrzymał skierowanie do szpitala z zaleceniem podjęcia dalszej diagnostyki, w tym RTG nie został przyjęty do oddziału powrocie do domu pacjent nad ranem następnego dnia stracił przytomność. Doszło do zatrzymania krążenia. Wezwany zespół ratownictwa przetransportował go do szpitala. Chory został przyjęty na oddział kardiologiczny z rozpoznaniem „stan po nagłym zatrzymaniu krążenia i skutecznej resuscytacji w warunkach pozaszpitalnych, tętniak aorty brzusznej pęknięty, nadciśnienie tętnicze i nikotynizm w wywiadzie, otyłość, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa. W chwili przyjęcia stan pacjenta określono jako: nieprzytomny, oddech zastępczy z respiratora, rytm serca własny, zatokowy 112/min, rozległe zmiany niedokrwienne w ekg, skóra blada i śluzówki blade, bez tętna na dużych tętnicach, tony serca bardzo ciche (prawie niesłyszalne), ciśnienie tętnicze nieoznaczalne, źrenice szerokie, bez reakcji na światło, brak odruchów neurologicznych (…). Wykonano koronarografię, która wykazała w aorcie zstępującej tętniaka”.Tego samego dnia pacjent Opinia biegłychW ocenie biegłych specjalistów należało zachować wobec pacjenta większy krytycyzm diagnostyczny i ostrożność decyzyjną. Gdyby pacjent został pozostawiony w szpitalu i gdyby został poddany prawidłowej diagnostyce, najpewniej udałoby się wykazać obecność tętniakowato poszerzonej aorty brzusznej z cechami pęknięcia i można by podjąć dalsze działania zmierzające do leczenia operacyjnego. W ocenie biegłych pacjent miał szanse wyżej wskazane okoliczności sprawiły, że zwolnienie chorego do domu było decyzją nieprawidłową, zdecydowanie przedwczesną i wyczerpującą znamiona błędu Dlaczego sąd uznał, że lekarz popełnił błąd medyczny?W przedmiotowej sprawie uznano, że lekarz neurolog nie udzieliła w sposób właściwy pomocy medycznej pacjentowi. Stwierdzono, że dopuściła się błędu medycznego o charakterze decyzyjnym i diagnostycznym w ten sposób, że dokonała błędnej oceny jego stanu zdrowia mając na uwadze nieskuteczność dotychczasowego leczenia farmakologicznego (przeciwbólowego) i nieustępowanie dolegliwości bólowych będących w relatywnie krótkim czasie przyczyną kilkakrotnych wizyt w poradni, wezwań pogotowia, pobytu w szpitalu, trudności w poruszaniu się oraz braku patologicznych objawów neurologicznych. Lekarz neurolog nie zleciła przeprowadzenia obserwacji pacjenta i wdrożenia diagnostyki różnicowej, a w szczególności konsultacji internistycznej, panelu podstawowych badań laboratoryjnych, EKG i badania obrazowego – ultrasonograficznego jamy brzusznej i RTG dolnego odcinka kręgosłupa, a następnie podjęła nieprawidłową, przedwczesną decyzję o odesłaniu pacjenta do Orzeczenie sądu Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim zasądził na rzecz powódki (żony zmarłego) kwotę zł tytułem zadośćuczynienia. Sąd ustalił, że powódką łączyła z mężem głęboka więź emocjonalna wynikająca z codziennej obecności, pomocy i wsparcia trwającego ponad 42 lata, bowiem tyle trwało ich małżeństwo. Na skutek jego śmierci powódka popadła w stan depresyjny, a także wyraźnie podupadła na zdrowiu. W ocenie Sądu jest to kwota odpowiednia za krzywdę doznaną przez powódkę za śmierć męża. Sąd stwierdził, że kwota ta niewątpliwie przedstawia ekonomicznie odczuwalną wartość i może pomóc w przystosowaniu się powódki do nowych Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim zasądził na rzecz powódki kwotę zł odszkodowania z tytułu znacznego pogorszenia sytuacji życiowej. Sąd uznał, że udział zmarłego w utrzymaniu powódki należy uznać za znaczny. Po jego śmierci powódka nie była w stanie prowadzić i utrzymać gospodarstwa w dotychczasowej formie, co skutkowało zrezygnowaniem z inwentarza żywego i pomocą syna w pracach rolnych. Śmierć męża pozbawiła również powódkę bezpieczeństwa finansowego, spowodowała niejednokrotnie konieczność zapożyczania się na bieżące wydatki u innych osób. Przede wszystkim jednak kluczowe znaczenie miał fakt, że powódka została pozbawiona pomocy w codziennych Wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2020 roku – I C 743/19I. Błąd terapeutycznyII. Stan faktycznyPowódka była pielęgniarką. Podczas pracy uległa wypadkowi – na skutek upadku doznała urazu stawu kolanowego objawami był ból i obrzęk kolana pacjentki oraz uczucie blokady w stawie. Powódka zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, gdzie wykonano zdjęcie RTG kolana. Powódkę wypisano do domu z zaleceniami oszczędzania i odciążania kończyny, przepisano leki przeciwbólowe oraz zalecono kontrolę w poradni ponad dwóch miesiącach przeprowadzono badanie kolana powódki, na podstawie którego rozpoznano u niej między innymi uszkodzenie rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej. Wobec braku poprawy po leczeniu zachowawczym, poszerzono diagnostykę obrazową o badanie stawu kolanowego techniką rezonansu etapem diagnostycznym był zabieg zabiegu nastąpił dalszy brak powrotu oczekiwanej pełnej sprawności kolana spowodował konieczność kolejnych rehabilitacji, zasięgania konsultacji specjalistycznych i rozstrój zdrowia psychicznego. Stan zdrowia pacjentki wywołany zabiegiem spowodował przewlekłe dolegliwości bólowe oraz brak poprawy w zakresie funkcji narządu na skutek wyżej opisanych okoliczności została uznana za niezdolną do wykonywania pracy na obecnym stanowisku i otrzymywała Opinia biegłychW ocenie biegłych specjalistów właśnie na tym etapie doszło do nieprawidłowości w aspekcie terapeutycznym w postaci zaniechania działań naprawczych wobec występującego uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej, które było potwierdzone radiologicznie i klinicznie. Dalsze leczenie powódki po zabiegu rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego nie przyniosło istotnej poprawy, gdyż nie została usunięta przyczyna odpowiedzialna za niesprawność narządu ruchu. Powódka powinna być poddana zabiegowi artroskopowemu z rekonstrukcją więzadła krzyżowego przedniego i usunięciu części uszkodzonej łąkotki przyśrodkowej. Następnie powinna być prowadzona rehabilitacja w warunkach ambulatoryjnych. Prawidłowo przeprowadzenie procedury zwiększałoby szansę na pomyślny przebieg kliniczny i pozytywny efekt leczenia w postaci zmniejszenia dolegliwości bólowych kolana i poprawy jego funkcji. Nieprawidłowe leczenie powódki spowodowało większy stopień nasilenia dolegliwości bólowych w zakresie prawego kolana oraz utrzymywanie się objawu w postaci blokowania i Na czym polegał błąd medyczny?Sąd doszedł do przekonania, że w przedmiotowej sprawie doszło do popełnienia błędu medycznego, polegającego na zaniechaniu działań naprawczych wobec występującego uszkodzenia łąkotki Orzeczenie sąduSąd Okręgowy w Olsztynie zasądził na rzecz powódki kwotę zł tytułem zadośćuczynienia. W ocenie Sądu kwota zł jawiła się jako odpowiednia do skali krzywdy jakiej powódka doznała z tytułu zawinionego zaniechania Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę zł tytułem zwrotu poniesionych przez powódkę wydatków związanych z leczeniem oraz kwotę zł tytułem zaległej zasądził również na rzecz powódki kwotę 818,50 zł miesięcznie tytułem renty z powodu częściowej niezdolności do pracy oraz kwotę 350,00 zł tytułem renty z powodu zwiększonych potrzeb. Łącznie zatem tytułem renty (wyrównawczej i z tytułu zwiększonych potrzeb) Sąd zasądził na rzecz powódki kwotę zł Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 22 stycznia 2018 roku – I ACa 589/17I. Błąd diagnostycznyII. Objawy pacjentaW sprawie będącej przedmiotem oceny Sądu Apelacyjnego w Katowicach pacjent odczuwał silne dolegliwości bólowe w okolicy brzucha i zorientował się, że ból pochodzi z okolic jądra, a moszna jest powiększona i pacjenta skorzystała z prywatnej wizyty lekarskiej. Lekarz podczas wizyty domowej zdiagnozował zapalenie jądra i zlecił leczenie farmakologiczne oraz konsultację bólowe nie ustępowały. Następnie w szpitalu rozpoznano u chorego skręt jądra. Powód na skutek operacji został poddany koniecznej amputacji prawego jądra. Na miejsce amputowanego narządu, w drodze ponownej operacji chirurgicznej wszczepiono protezę jądra. Ze stopnia skręcenia jądra wynikało, że doszło do jego całkowitego skręcenia w dniu wizyty wyżej wskazanego Opinia biegłychBiegli uznali, że w razie niezwłocznej konsultacji urologicznej istniała szansa na uratowanie jądra powoda. Kilkudniowe opóźnienie wynikające ze stosowania zaleconego przez pozwanego leczenia farmakologicznego skutkowało zbędnym cierpieniem powoda, a ostatecznie amputacją Na czym polegał błąd medyczny?W przedmiotowej sprawie uznano, że lekarz dopuścił się błędu w sztuce medycznej polegającego na przyjęciu zlecenia w zakresie domowej opieki lekarskiej i błędnej diagnozie mimo, że konieczne było niezwłoczne poinformowanie o konieczności pilnej konsultacji urologicznej ze względu na uskarżanie się chorego na silne bóle Orzeczenie sąduSąd Okręgowy w Katowicach rozpoznający sprawę w pierwszej instancji oddalił żądania strony powodowej w całości. W ocenie rzeczonego Sądu powód nie wykazał istnienia przesłanek odpowiedzialności skutek wniesienia przez powoda środka odwoławczego Sąd Apelacyjny w Katowicach zasądził na rzecz powoda kwotę zł tytułem zadośćuczynienia za doznane zasądzając rzeczoną kwotę wziął pod uwagę przede wszystkim cierpienia w postaci bólu, którego powód doznał na skutek wyżej opisanego zdarzenia. Nadto powód odczuwał dyskomfort psychiczny związany z naruszeniem jego integralności ciała i lęk wynikający z obawy, że przypadkowo może utracić drugie Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 2006 roku – IV CSK 80/05I. Błąd diagnostyczny i terapeutycznyII. Objawy pacjenta – pacjent małoletniNa gruncie tego stanu faktycznego małoletnia powódka została przyjęta do szpitala. Po przeprowadzeniu wstępnych badań stwierdzono u powódki bardzo podwyższone OB, leukocytozę, wybitnie podwyższone białko relatywne, podwyższoną zawartość leukocytów i erytrocytów w moczu. Zaobserwowano również bolesność okolicy lewej nerki przy wstrząsaniu oraz nieprawidłowy obraz nerki w badaniach USG i opisie badania USG stwierdzono „w nerce lewej w części środkowej od przodu widoczny obszar o wymiarach 36 x 32 x 34 mm uwypuklający się w obręb zatoki o echogenności miąższu bez wyraźnej otoczki”, natomiast w badaniu urograficznym stwierdzono „w lewej nerce widoczne wydłużenie szyjki kielichów górnego i środkowego oraz modelacje kielichów drugorzędnych na opisanej w USG zmianie”Następnie powódka została przekazana do oddziału onkologicznego celem podjęcia dalszej diagnostyki i leczenia. U powódki wykonano ponownie badania biochemiczne i obrazowe, na podstawie których zdiagnozowano guz Wilmsa nerki lewej. W następstwie takiego rozpoznania wdrożono procedurę leczenia według programu Polskiej Grupy ds. Leczenia Guzów Litych u wstępnej chemioterapii, powódce usunięto w całości lewą nerkę wraz z moczowodem i węzłami chłonnymi. Badanie histopatologiczne materiału tkankowego nerki wykazało obecność przewlekłego zapalenia śródmiąższowego nerki z polami ksantomatycznymi. Powtórne badanie histopatologiczne potwierdziło wynik pierwszego badania. W okolicy zmiany nie znaleziono ani pól martwicy, ani resztek struktur guza Wilmsa, co pozwalałoby na ustalenie po wstępnej chemioterapii rozpoznania „nephoblastoma”, chociaż nie ma możliwości pewnego wykluczenia całkowicie znikłego ogniska nefroblastomatycznego jako podłoża odczynu Opinia biegłych – wzór prawidłowego postępowaniaBiegli występujący w sprawie stwierdzili, że „obraz kliniczny choroby powódki nie był jasny, budził liczne wątpliwości, które uzasadniały przeprowadzenie dalszych badań diagnostycznych, zwłaszcza biopsji. Lekarze zbyt pochopnie ocenili wyniki badań przeprowadzonych wcześniej, nie przestudiowali z należytą uwagą historii choroby małoletniej, która miała kluczowe znaczenie dla ukierunkowania diagnostyki. Chociaż ksantomatyczne odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą bardzo rzadką, a jej objawy kliniczne i w pewnych zakresie także laboratoryjne są podobne do objawów guza Wilmsa, to lekarze powinni w pierwszej kolejności podjąć leczenie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, gdyż tak nakazywały reguły logicznego myślenia w związku z obserwowanym stanem zapalnym, co także dawało szansę na uratowanie nerki. Dopiero w drugiej kolejności, gdyby leczenie farmakologiczne XPN nie przyniosło pożądanych rezultatów lub gdyby przeprowadzona biopsja, która w tym przypadku była nieodzowna do właściwego zdiagnozowania choroby, potwierdziła guz Wilmsa, należało dokonać całkowitej nefrektomii, ponieważ położenie ogniska chorobowego w centralnej części nerki wykluczało jej częściowe ocalenie. Tymczasem lekarze, pod których opieką znajdowała się powódka w Dziecięcym Szpitalu Klinicznym, przyjęli odwrotną kolejność i od razu, mimo licznych sygnałów podających w wątpliwość występowanie nerczaka, przeszli do rutynowego działania i jednocześnie najdalej idącego w skutkach, co w przypadku powódki okazało się tragicznym błędem. Rozpoznanie schorzenia istniejącego u powódki, które okazało się błędne, nie było usprawiedliwione występującymi objawami, gdyż te nie wskazywały jednoznacznie na guz Wilmsa”.IV. Na czym polegał błąd lekarski?W ocenie Sądu, błędna diagnoza wynikała z przyczyn zawinionych przez lekarzy, z niedołożenia przez nich należytej staranności w ustaleniu przesłanek, na których oparli swoją diagnozę, w szczególności z nieprzeprowadzenia koniecznego badania pomocniczego w postaci biopsji. Zawinione zachowanie lekarzy spowodowało daleko idące skutki, postawiona bowiem przedwcześnie diagnoza oraz błędne ukierunkowanie leczenia postawiły powódkę, która dopiero rozpoczyna życie, przed koniecznością funkcjonowania z jedną nerką. Pozbawienie jej jednej nerki, którą można było próbować uratować, stanowi dla niej poważne zagrożenie na przyszłość. Choroba zachowanej nerki i ewentualna konieczność jej usunięcia pozbawi powódkę możliwości normalnego funkcjonowania. Stwierdzony u powódki uszczerbek na zdrowiu w związku z lewostronną nefrektomią wynosi obecnie 35%.V. Orzeczenie sąduSąd Okręgowy w Białymstoku, który rozpatrywał niniejszą sprawę w pierwszej instancji, zasądził na rzecz powódki kwotę zł z tytułu zadośćuczynienia oraz kwotę zł z tytułu zwrotu kosztów leczenia oraz ustalił odpowiedzialność pozwanego za mogące się pojawić w przyszłości wyżej wskazanego wyroku apelację wniosły dwie strony sporu. Sąd Apelacyjny w Białymstoku oddalił obie skutek wniesienia przez stronę powodową skargi kasacyjnej, Sąd Najwyższy zasądził na rzecz powódki kwotę zł tytułem zadośćuczynienia. Krzywda powódki była bardzo znaczna i przybrała postać cierpień fizycznych i psychicznych oraz niepewnych rokowań na przyszłość. Sąd Najwyższy zasądzając kwotę przedmiotowego zadośćuczynienia wziął pod uwagę również młody wiek powódki oraz zagrożenie dla jej zdrowia w Wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 10 stycznia 2002 roku – I ACa 576/01I. Błąd terapeutycznyII. Stan faktycznyPowodem w niniejszej sprawie był małoletni noworodek, u którego po urodzeniu stwierdzono ciężką postać okołoporodowej encefalopatii niedotleniowo-niedokrwiennej. Jako następstwo tej choroby rozpoznano u powoda mózgowe porażenie dziecięce. Małoletni na datę wydania orzeczenia miał dwa lata. Mózgowe porażenie dziecięce przejawiało się u niego porażeniem wszystkich kończyn i tułowia oraz mięśni biorących udział w czynnościach artykulacyjnych. Dziecko miało też bardzo znaczne małogłowie, co świadczy o bardzo dużym uszkodzeniu mózgu. Małoletni wykazuje również znaczne upośledzenie rozwoju umysłowego i zaburzenia ciąży matki małoletniego powoda nie wskazywał na zagrożenie płodu. Niebezpieczne objawy pojawiły się w okresie bezpośrednio poprzedzającym Opinia biegłychW momencie pojawienia się objawów zagrażających zdrowiu lekarze nie przesłali ciężarnej zgodnie z zasadami trójstopniowej opieki położniczej do ośrodka dysponującego większymi możliwościami diagnostycznymi, mimo braku możliwości przeprowadzenia dokładniejszych badań w miejscu jej badania. Mimo wystąpienia w pierwszym okresie porodu objawów jednoznacznie świadczących o zagrażającej wewnątrzmacicznej zamartwicy płodu wynikającej z jego niedotlenienia, podjęto błędną decyzję o kontynuowaniu porodu siłami natury. Konsekwencją tej decyzji i będącego jej następstwem długotrwałego niedotlenienia w okresie bezpośrednio przed porodem i w czasie porodu na obecny stan małoletniego Na czym polegał błąd medyczny?W przedmiotowej sprawie uznano, że lekarz prowadzący poród dopuścił się zawinionego lekarskiego błędu terapeutycznego, dokonując wyboru niewłaściwej metody leczenia – decydując się na kontynuowanie porodu siłami natury, gdy tymczasem istniały uzasadnione przesłanki do przeprowadzenia operacji cesarskiego Orzeczenie sąduSąd Okręgowy w Zamościu rozpoznający niniejszą sprawę w pierwszej instancji zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej zadośćuczynienie w kwocie zł oraz rentę w kwocie po 550 zł od tego wyroku wniosły dwie strony Apelacyjny zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądził na rzecz małoletniego powoda kwotę zł tytułem zadośćuczynienia za doznane krzywdy. W ocenie Sądu krzywda małoletniego jest ogromna i nie daje się w istocie zrekompensować. Niezależnie od krzywdy małoletniego, Sąd zaakcentował funkcję represyjną zadośćuczynienia, która w jego ocenie w tej sprawie winna być wzięta pod Sąd Apelacyjny zasądził na rzecz małoletniego powoda skapitalizowaną rentę w kwocie zł oraz bieżącą rentę w wysokości 1000 zł orzecznictwie sądów powszechnych można odnaleźć wiele przykładów błędów medycznych. Powyższe przypadki jednoznacznie pokazują jednak, że błędy medyczne stwierdzane są w okolicznościach, gdy zasadne na moment badania pacjenta było odmienne postępowanie, a lekarz zachował się w sposób jednoznacznie niezgodny z tak zwaną sztuką – wykonywanie zawodu lekarza nierozłącznie wiąże się z ryzykiem popełnienia błędu medycznego, dlatego polski ustawodawca stawia przed lekarzami tak duże wymagania w zakresie ich przygotowania merytorycznego i praktycznego. Jeżeli już jednak do popełnienia takiego błędu dojdzie – bardzo istotne jest aby zadbać o należytą reprezentację prawną we wszystkich postępowaniach, które mogą stać się Państwa udziałem. Ile trwa obrzęk po szczepieniu? Kiedy udać się do lekarza, a kiedy wystarczy przygotować okład z sody? Sprawdź jak złagodzić ból po szczepieniu u niemowlaka. Najważniejsze w poniższym artykule: Odczyn poszczepienny to naturalna reakcja organizmu na podanie szczepionki. Skala odczynu poszczepiennego zależna jest od organizmu dziecka: u niektórych pojawia się tylko delikatna opuchlizna w miejscu wkłucia, u innych może pojawić się większy obrzęk, podwyższona temperatura, a nawet wystąpić NOP. Odczyn poszczepienny to reakcja układu odpornościowego na podanie szczepionki. Niepożądany odczyn poszczepienny to silna reakcja organizmu po podaniu szczepionki. Nie należy szczepić dzieci w czasie infekcji przebiegającej z wysoką gorączką. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia odczynu poszczepiennego można zaraz po szczepieniu podać dziecku lek przeciwbólowy (po konsultacji z lekarzem), a także zastosować okład z sody w miejscu wkłucia. Okład z sody oczyszczonej to skuteczna metoda na łagodzenie obrzęku po szczepieniu. Obrzęk po szczepieniu może trwać do 2 dni, jeżeli utrzymuje się dłużej, lub objawy nasilają się, niezbędna jest wizyta u lekarza Odczyn poszczepienny czy NOP ? Wielu rodziców drży przed każdorazowym podaniem dziecku kolejnej dawki szczepionki, ze strachu przed demonizowanym NOP-em, czyli niepożądanym odczynem poszczepiennym. Warto wiedzieć, że opuchlizna po szczepieniu to jedna z najczęściej występujących, ale też całkowicie niegroźnych niepożądanych reakcji organizmu po szczepionce. Miejscowy obrzęk może być bolesny – ból czasami pojawia się tylko podczas ruchu, a niekiedy jest stały. Najczęściej odczyn utrzymuje się kilka dni. Jeżeli zauważmy, że skóra niemowlęcia w miejscu wkłucia stała się ciepła, czerwona napuchnięta, możemy podejrzewać, że doszło do odczynu poszczepiennego i warto spróbować ulżyć maluszkowi, robiąc okłady z sody na opuchliznę lub podając paracetamol, jeżeli pojawiła się gorączka. Co jeszcze warto wiedzieć o odczynach poszczepiennych i jak sobie z nimi radzić? Aby nieco uspokoić zatroskanych rodziców, postaramy się wyjaśnić, czym różni się prawidłowy odczyn poszczepienny od niepożądanego odczynu poszczepiennego i kiedy należy odczyn zgłosić lekarzowi. Odczyn poszczepienny Podanie szczepionki zawsze ma na celu wywołanie reakcji układu odpornościowego, po to, aby zaczął on produkować komórki i przeciwciała odpornościowe. U niektórych działanie układu odpornościowego na skutek podania szczepionki można zaobserwować pod postacią tak zwanych odczynów poszczepiennych. Rodzaj i nasilenie odczynu zależne jest od podanej szczepionki. Zwykle odczyn jest łagodny i pojawia się w miejscu wkłucia. Zaobserwować można wówczas lekkie zaczerwienienie, ocieplenie oraz tkliwość lub bolesność tego miejsca. Dolegliwości te zazwyczaj mijają w ciągu kilku godzin, czasami utrzymują się dzień lub dwa. Jednym z silniejszych odczynów poszczepiennych z bardzo charakterystycznymi objawami jest odczyn po szczepionce przeciwko gruźlicy. Po kilku tygodniach od podania szczepionki w miejscu wkłucia pojawia się naciek, rumień oraz grudka z pęcherzykiem, wypełnionym ropną zawartością. Po zagojeniu, u większości osób pozostaje typowa blizna. NOP – niepożądany odczyn poszczepienny O niepożądanym odczynie poszczepiennym mówimy z kolei wtedy, kiedy u osoby zaszczepionej pojawiają się nasilone reakcje, takie jak opuchlizna i zaczerwienienie obejmujące całe ramie, wysoka gorączka, bardzo złe samopoczucie, które powinny ustąpić w ciągu około 2 dni po szczepieniu. Bardzo rzadko, ale zdarzają się przypadki poważniejszych odczynów poszczepiennych, które objawiają się: zaburzeniami przytomności, omdleniami, długotrwałym, nieutulonym płaczem dziecka, bardzo wysoką, dochodzącą do 40 stopni gorączką, wysypką i rumieniem skórnym. Tego typu silne i gwałtowne reakcje najczęściej pojawiają się od kilku do kilkunastu minut po szczepieniu, dlatego wskazane jest, aby pacjent po podaniu szczepionki jeszcze przez jakiś czas był pod obserwacją. Każdy niepożądany odczyn poszczepienny powinien być zgłoszony do lekarza kwalifikującego pacjenta do szczepienia, ten z kolei powinien zgłosić go do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Leki przeciwbólowe i okład z sody po szczepieniu Wystąpienie odczynu poszczepiennego w dużej mierze zależy od organizmu szczepionego dziecka. Ta sama szczepionka u jednego dziecka może spowodować silną opuchliznę i podwyższoną gorączkę, z kolei u drugiego pojawi się tylko delikatny obrzęk miejsca wkłucia, który szybko zniknie. Aby zminimalizować ryzyko pojawiania się odczynu poszczepiennego, jako rodzice możemy zadbać o kilka istotnych spraw. Przede wszystkim, musimy dopilnować, aby dziecko, które będzie szczepione było zdrowe. Nie należy wykonywać szczepienia, jeżeli: dziecko jest w trakcie choroby, przebiegającej z gorączką powyżej 38,5 st. C, dziecko niedawno przechodziło chorobę przebiegającą z gorączką powyżej 38,5 st. C – powinno minąć co najmniej 2 tygodnie między gorączką a szczepieniem, u dziecka została zdiagnozowana postępują choroba ośrodkowego układu nerwowego, u dziecka istnieje podejrzenie encefalopatii padaczkowej lub innych chorób o podłożu neurologicznym, u dziecka zdiagnozowano uszkodzenie ośrodkowego kładu nerwowego, którego powodem są zaburzenia metaboliczne. Ponadto, pomocne w minimalizowaniu ryzyka wystąpienia obrzęku po szczepieniu może być: podanie dziecku leku przeciwbólowego – w zależności od wieku, acetaminofenu lub ibuprofenu – najlepiej skonsultować to z lekarzem, zachęcanie dziecka do poruszania ręką, w którą maluch dostał szczepionkę, zrobienie okładu z sody po szczepieniu. Ile trwa obrzęk po szczepieniu i kiedy odczyn poszczepienny wymaga wizyty u lekarza? Nawet jeżeli zastosujemy zalecane okłady po szczepieniu oraz podamy dziecku lek przeciwbólowy, może zdarzyć się tak, że jego zachowanie i ogólny stan wciąż będzie budziło nasz niepokój. Uskarżanie się na ból, czy stan podgorączkowy nie jest wskazaniem do pilnej interwencji, należy jednak niezwłocznie zgłosić się z dzieckiem do lekarza, jeśli: u dziecka utrzymuje się gorączka powyżej 38,5 stopnia, dziecko ma drgawki, dziecko jest cały czas senne, płacz dziecka trwa dłużej niż trzy godziny bez przerwy, zachowanie dziecka jest inne niż zwykle, u dziecka pojawiły się objawy alergiczne, opuchlizna na twarzy wysypka czy kłopoty z oddychaniem, węzły chłonne dziecka wyraźnie się powiększyły, w miejscu podania szczepionki utworzył się ropień, dziecko ma zaburzenia świadomości, u dziecka zaobserwowano niedowłady. Rodzice często zastanawiają się jak załagodzić ból po szczepieniu u niemowlaka. Obrzęk po szczepieniu może powodować dyskomfort u malucha, napuchnięta rączka jest obolała, a dziecko płaczliwe. Oprócz podania leku przeciwbólowego warto wypróbować domowe sposoby takie jak okłady po szczepieniu z sody czy kwaśnej wody. Soda po szczepieniu to bardzo stary, ale też skuteczny sposób na obrzęk po szczepieniu. Okład z sody po szczepieniu proporcje Soda oczyszczona to niedrogi produkt, dostępny w niemal każdym sklepie spożywczym, który jest używany w domowej apteczce jako środek łagodzący opuchliznę. Jak przygotować okład z sody po szczepieniu? Należy jedną łyżeczkę sody wymieszać z połową szklanki przegotowanej i ostudzonej wody. W takiej miksturze moczymy jałowy gazik i przykładamy w miejscu wkłucia, następnie lekko bandażujemy rękę czy udo dziecka. Okład po szczepieniu powinien zostać na miejscu do całkowitego wyschnięcia, czyli około 30-60 minut. Można powtórzyć go 1 do 2 razy w ciągu dnia. Okłady po szczepieniu nie powinny być jednak robione częściej, ponieważ mogą przesuszyć delikatną skórę dziecka. Rodzice pytają o ból i okłady po szczepieniu Jak załagodzić ból po szczepieniu u niemowlaka? Ból po szczepieniu u niemowlaka najlepiej załagodzić podając dziecku lek przeciwbólowy. W zależności od wieku dziecka wskazany będzie lek z inną substancją aktywną, dlatego najlepiej skonsultować to z pediatrą. Pomocne mogą być również okłady z sody minimalizujące opuchliznę. Obrzęk po szczepieniu – kiedy do lekarza ? Jeżeli obrzęk po szczepieniu u dziecka utrzymuje się ponad 3 dni, rumień powiększa się, a opuchlizna przybiera na sile, skóra staje się twarda i ciepła, wówczas najlepiej zabrać dziecko do lekarza. Ile trwa obrzęk po szczepieniu ? Obrzęk po szczepieniu najczęściej trwa od kilku godzin do 2-3 dni. Jest to uzależnione od dziecka i tego, jak jego organizm reaguje na szczepionkę. Jeżeli po tym czasie obrzęk nie zmniejsza się lub wręcz przeciwnie przybiera na sile i pojawiają się inne niepokojące objawy, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Szczepienia, Pandemia Jak zarejestrować dziecko na szczepienie Covid? Oto najszybszy sposób! Od połowy grudnia 2021 można już rejestrować na szczepienie przeciwko Covid-19 dzieci w wieku od 5 do 11 lat. Dotychczas było to możliwe wyłącznie dla osób od 12. roku życia.... Czytaj dalej → Choroby niemowląt, Szczepienia Meningokoki – Czym są meningokoki i czy należy się ich bać? Jednym ze szczepień zalecanych, czyli nieobowiązkowych i płatnych, w polskim kalendarzu szczepień są meningokoki. Czym są? To niewielkie bakterie, które stosunkowo rzadko powodują choroby, jednak gdy trafią do organizmu z... Czytaj dalej → Newsy, Szczepienia, Pandemia Obowiązek szczepień a przymus szczepień: czym się różni? Czy nauczyciele finalnie będą musieli się szczepić? Ostatnia konferencja przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia wywołała spore zaskoczenie. Mimo wcześniejszych deklaracji, rząd dosyć niespodziewanie postanowił zdecydowanie zaostrzyć obostrzenia i ogłosić nowe, a także wprowadzić nauczanie zdalne dla wszystkich szkół. Najwięcej... Czytaj dalej → Szczepienia Szczepionka 6w1 – co musisz o niej wiedzieć? Szczepienia dzieci to często kontrowersyjny temat dla rodziców. Kiedy po jednej stronie stoją zagorzali przeciwnicy szczepień, a po drugiej bezkompromisowi ich zwolennicy, rodzice stojąc po środku konfliktu, nie wiedzą co... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Newsy, Szczepienia, Pandemia Już jest! Zgoda na szczepienia przeciw Covid dla dzieci w wieku 5-11 lat! Kiedy ruszą zapisy? Komisja Europejska wydała zgodę na szczepienia przeciw Covid dla dzieci w wieku od 5 do 11 lat. To dobra wiadomość dla wszystkich rodziców, którzy z niecierpliwością i stresem czekali na... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Newsy, Szczepienia, Pandemia Szczepienie pięciolatków przeciwko koronawirusowi już wkrótce? Pięciolatki otrzymają dziecięcą wersję szczepionki Pfizer/BioNTech Prawdopodobnie już w przeciągu najbliższego tygodnia w USA może rozpocząć się akcja szczepień przeciw Covid-19 wśród dzieci. Amerykańskie Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób pozytywnie zaopiniowała zalecenie szczepienia najmłodszych w wieku... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Szczepienia Kalendarz szczepień 2021 Zastanawiasz się jakie szczepienia dla dzieci są obowiązkowe? Kalendarz szczepień na 2021 rok zawiera informacje zarówno o obowiązkowych, jak i zalecanych, dodatkowo płatnych, szczepionkach, które mają za zadanie chronić organizm... Czytaj dalej → Szczepienia Niemowlę po szczepieniu Wymioty, brak apetytu, rozdrażnienie. To tylko niektóre objawy, które mogą wystąpić u dziecka po szczepieniu. Sprawdź jak powinna wyglądać kwarantanna brzdąca i jak zapobiegać innym objawom. Dowiedz się jak odróżnić... Czytaj dalej → Szczepienia Kalendarz szczepień 2019: zmiany! Co zmienia się w harmonogramie szczepień dzieci na 2019 rok? Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego opublikował kalendarz szczepień 2019. Zmiany dotyczą szczepienia przeciwko gruźlicy, odrze, śwince i różyczce oraz na pneumokoki. Jak wygląda kalendarz szczepień noworodków i dzieci na 2019?... Czytaj dalej → Niemowlę, Szczepienia Niemowlę po szczepieniu – co powinno zaniepokoić? Niemowlę po szczepieniu jest nieco osłabione, ponieważ jego organizm rozpoczął walkę drobnoustrojami, które zostały wprowadzone w szczepionce. Większość objawów nie powinna wywoływać Waszego niepokoju, jednak są też takie, przy których... Czytaj dalej → Szczepienia Szczepionka MMR: odra, świnka, różyczka w jednym szczepieniu Szczepionka MMR to szczepienie wykonywane u dzieci w wieku 13-14 miesięcy oraz w wieku 10 lat. Szczepionka MMR jest obowiązkowa w Polsce. I choć odra, świnka, różyczka może pojawić się... Czytaj dalej → Szczepienia Pneumokoki: Szczepić czy nie szczepić? Czy szczepić dziecko przeciw pneumokokom? Pneumokoki? Co to dokładnie jest? Jakie objawy i powikłania wywołują? Jak można się nimi zarazić? I czy da się przed tym ochronić? Pneumokoki to chorobotwórcze... Czytaj dalej → Newsy, Szczepienia Bezpłatna szczepionka na pneumokoki dla dzieci urodzonych w latach 2013-16! Sprawdź szczegóły Od 20 marca do 30 czerwca 2018 będzie można bezpłatnie zaszczepić dziecko na pneumokoki. Kogo obejmie szczepionka? Czy warto szczepić się na pneumokoki? Pneumokoki są najczęstszymi winowajcami zakażeń bakteryjnych u... Czytaj dalej → Szczepienia Szczepić czy nie szczepić dziecko? Czy szczepienia są bezpieczne? Czy nie zaszkodzą mojemu dziecku? Czy w ogóle są skuteczne? Rodzice coraz częściej zadają takie pytania – i dobrze, bo lepiej wiedzieć, co podaje się swojemu... Czytaj dalej → Newsy, Szczepienia, Pandemia Szczepienia dzieci 5-11 lat przeciw Covid! MZ podało termin! Kiedy rozpocznie się akcja szczepień? Pod koniec listopada Europejska Agencja Leków, a następnie Komisja Europejska wydały zgodę na szczepienia dzieci w wieku 5-11 lat przeciwko Covid-19. Najmłodsi mają być według zaleceń szczepione specjalną dziecięcą dawką... Czytaj dalej → Zdrowie dziecka, Zdrowie rodziców Choroby z wysypką. Czym się charakteryzują wysypki wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze? Choroby z wysypką objawiają się licznymi wykwitami na skórze. Te mogą przyjmować postać plam, krostek, pęcherzyków lub grudek. Choć w pierwszej chwili takie zmiany mogą kojarzyć się z reakcją alergiczną... Czytaj dalej → Noworodek, Pielęgnacja niemowląt Jak zrobić krochmal do kąpieli dziecka? To proste! Krochmal do kąpieli jest jednym z najbardziej znanych babcinych sposobów na wszelkie zmiany skórne u niemowlęcia i małego dziecka. Sprawdza się przy podrażnieniach, wysypce, odparzeniach. Roztwór łagodzi podrażnienia delikatnej skóry... Czytaj dalej → Atrakcje weselne Stół wiejski na weselu Przygotowujesz tradycyjne, wiejskie wesele? Pamiętaj o wiejskim stole, który ostatnio coraz częściej pojawia się nie tylko na wiejskich weselach. Stół wiejski to nie tylko smaczne jedzenie, ale również dodatkowy wystrój... Czytaj dalej → Kocie miauczenie może być bardzo przyjemne dla właściciela, o ile jest wyrazem zadowolenia zwierzaka. Gorzej, gdy kot miauczy bez przerwy, w dodatku w godzinach nocnych, a sąsiedzi niekoniecznie są z tego powodu szczęśliwi. Jak sobie poradzić z tym problemem? Dlaczego kot tak przeraźliwie miauczy Kocie miauczenie może mieć różne przyczyny. Oto najczęstsze z nich: Domaganie się jedzenia Domaganie się uwagi Wzywanie innych osobników z okolicy Wabienie kocurów, jeśli kotka ma ruję Uskarżanie się na ból Strach W zależności od tego, co wywołuje w naszym kocie potrzebę tak przeraźliwego i długotrwałego miauczenia, możemy podjąć odpowiednie kroki, aby temu jakoś zaradzić. Jeśli przyczyną jest ból wywołany przez chorobę lub skaleczenie, to objaw ten ustąpi po wizycie u weterynarza i podaniu leków. Jeśli natomiast kota coś przestraszyło, to trzeba go uspokoić i usunąć źródło strachu. Rada Jeśli kotka miauczy w okresie rui, to najlepiej jest ją po prostu wysterylizować. Miauczący kocur wyczuwający okoliczne kotki także uspokoi się po jego wykastrowaniu. Bywa jednak, że takie zabiegi nie pomagają, bo kot najzwyczajniej w świecie miauczy, ponieważ czuje się samotny. Co wtedy? Zapewnij kotu opiekę i poświęć mu trochę uwagi To najskuteczniejsza metoda poradzenia sobie z uciążliwym miauczeniem. Każdy właściciel powinien poświęcać swojemu pupilowi jak najwięcej czasu. Bawić się z nim, głaskać go, pieścić, brać na kolana – po prostu pokazywać mu, że jest ważny. Generalnie koty, które nawiązały z właścicielem silną relację nie wykazują tendencji do przeraźliwego miauczenia. Co w sytuacji, gdy nie możesz poświęcić kotu więcej uwagi? Zadbaj, aby się nie nudził. Kup mu lub zrób samodzielnie jakieś inspirujące zabawki, zapewnij dostęp do drapaka, pozwól mu swobodnie poruszać się po całym domu, nie zamykaj przed nim drzwi do sypialni. W praktyce bardzo skutecznym sposobem na intensywnie miauczącego kota jest sprawienie mu... kompana. Dwa koty nigdy nie będą się ze sobą nudzić, co powinno rozwiązać hałaśliwy problem. Pamiętaj! Intensywne miauczenie kota może być pochodną Twojego zachowania w przeszłości. Jeśli zwierzak nauczył się, że na każde miauknięcie reagujesz przyniesieniem mu smakołyka, to na pewno będzie to konsekwentnie wykorzystywać. Dlatego miauczenie, które nie jest pochodną samotności lub bólu, ale zwykłym wymuszaniem, po prostu ignoruj. W naszym życiu codziennym wielokrotnie spotykamy się z sytuacjami, stanowiącymi dla nas zagrożenie. Czasami zdarzają się wypadki, które powodują u nas starty materialne, ale niestety zdarzają się i takie, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla naszego zdrowia a nawet życia. W naszym życiu codziennym wielokrotnie spotykamy się z sytuacjami, stanowiącymi dla nas zagrożenie. Czasami zdarzają się wypadki, które powodują u nas starty materialne, ale niestety zdarzają się i takie, które stanowią bezpośrednie zagrożenie dla naszego zdrowia a nawet życia. Nagły stan zagrożenia życia pojawia się niespodziewanie i wymaga natychmiastowej reakcji by jego skutki nie były tragiczne. Bardzo ważna jest właściwa ocena sytuacji oraz wiedza, na temat tego co robić, jak postąpić oraz jak pomóc. Czym jest zawał serca? Jednym ze nagłych stanów zagrożenia życia jest zawał serca, rozumiany jako uszkodzenie mięśnia sercowego, będącego efektem jego niedotlenienia. Sytuacja taka może mieć miejsce, kiedy skrzep lub blaszka miażdżycowa, zablokuje przepływ krwi do jakiejś części serca, bądź też nastąpił gwałtowny jego skurcz, wywołany silnym stresem, nadmiernym wysiłkiem czy też chorobą wieńcową. Kto jest zagrożony zawałem? Zawał serca jest najcięższą odmianą choroby miażdżycowej czy też wieńcowej, która polega na pogrubieniu ścian tętnic, co powoduje zmniejszenie ich światła i utrudnienie przepływu krwi. Chorobą wieńcową zagrożone są osoby, które poddane są czynnikom ryzyka, wśród których wymienia się nadciśnienie tętnicze, palenie papierosów, podwyższony poziom cholesterolu we krwi, w wykonanych badaniach, niewielka aktywność fizyczna lub jej całkowity brak a także przypadłości takie jak otyłość czy schorzenia, takie jak cukrzyca. Ponadto, dużą rolę w wystąpieniu czynników ryzyka, mają predyspozycje genetyczne. Można również wskazać aa pewną prawidłowość odnośnie wieku, w jakim pojawić się może zagrożenie chorobą wieńcową. Im jesteśmy starsi, tym bardziej jesteśmy narażeni na pojawienie się choroby wieńcowej. Podobnie ma się sytuacja z płcią, gdyż jak wynika z obserwacji, zawały serca występują u obu płci, jednak grupę mężczyzn w określonym wieku, porównać można z grupą kobiet, aż o 10 lat starszą. Wnioskiem tego, do okresu menopauzy u kobiet, zagrożenie wystąpieniem choroby wieńcowej oraz zawału serca jest znacznie mniejsze. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że bardzo duże znaczenie ma styl życia, gdyż to właśnie nasze codzienne nawyki mogą nas doprowadzić do zawału, lub tez przed nim uchronić. Przyczyny zawału serca Wśród głównych przyczyn zawały serca, wymienia się miażdżycę oraz wysoki poziom cholesterolu we krwi, palenie tytoniu, siedzący oraz stresujący tryb życia, nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową. Innymi przyczynami, wywołującymi zawał serca mogą być skrzepy, które tamują swobodny przepływ krwi w naczyniu wieńcowym, nagły skurcz naczynia wieńcowego, spowodowany na przykład stresem czy zdenerwowaniem, duży wysiłek fizyczny jak również predyspozycje genetyczne. Jak rozpoznać zawał serca? Do głównych objawów, jakie mogą sugerować, że mamy do czynienia z zawałem, należy zaliczyć uskarżanie się na ból za mostkiem. Osoba, która zgłasza taki ból i mówi o pieczeniu i rozpieraniu, powinna uzyskać jak najszybszą pomoc medyczną. Ból o którym mowa, promieniuje w kierunku szyi, okolicy żuchwowej, międzyłopatkowej, lewego podżebra, barku i ramienia, z łokciem włącznie. Tak rozległy ból jest wynikiem bardzo bogatego unerwienia naszego mięśnia sercowego. Ma on najczęściej charakter piekący i nasila się przy wysiłku. Co więcej, powoduje on potęgowanie uczucia lęku, niepokoju i strachu. Jeśli ból się utrzymuje dłużej niż 20 sekund i nie ma poprawy nawet po przyjęciu nitrogliceryny, konieczne jest wezwanie pomocy medycznej, gdyż w tej sytuacji mamy do czynienia z zawałem mięśnia sercowego. Innymi objawami zawału są bladość na twarzy, uczcie strachu i lęku, oblanie zimnymi potami, czasami mogą również pojawić się dolegliwości ze strony żołądka i jelit, można również zauważyć trudności w oddychaniu oraz nierównomierną pracę serca. Efektem tego typu objawów, niestety może być zatrzymanie akcji serca, stąd konieczne jest udzielenie pierwszej pomocy osobie, która uskarża się na tego typu dolegliwości. Udzielnie pierwszej pomocy Przy zgłaszaniu pierwszych objawów lub naszej obserwacji i stwierdzeniu niepokojących stanów, należy przede wszystkim zakazać wszelkiego rodzaju wysiłku fizycznego. Istotne jest ułożenie i pozycja chorego, która powinna być półsiedząca oraz zapewniająca stabilne oparcie pleców. W tym kontekście ważna jest również wygoda i komfort pacjenta, gdyż zgłaszanie przez niego dyskomfortu, naprowadzi nas na pozycję, która dla poszkodowanego jest najlepsza. Należy mieć pod kontrolą czynności życiowe osoby poszkodowanej, sprawdzając jej świadomość, oddech oraz tętno. Jeżeli pacjent ma problemy sercowe i posiada przy sobie leki, na przykład nitroglicerynę, należy umożliwić mu ich przyjęcie, oraz zapewnić bezpieczeństwo podczas ich przyjmowania. Dotyczy to przede wszystkim stanu świadomości poszkodowanego, gdyż mowa tu o stanie zachowania przytomności, co jest konieczne, by można było bezpiecznie zażyć lek. Jeśli poszkodowany jest nieprzytomny, nie należy podawać mu żadnych leków, nawet jeśli ma je przy sobie. Kolejnym aspektem jest zapewnienia ogólnego komfortu pacjentowi, jak również zabezpieczenie go przed nadmierną utratą ciepła. Należy również pamiętać o wezwaniu pomocy medycznej. Jeśli dojdzie jednak do sytuacji, w której poszkodowany utraci czynności życiowe, należy niezwłocznie podjąć czynności reanimacyjne, czyli resuscytację krążeniowo- oddechową. Zawał a obrzęk płuc Jeśli otrzymujemy od kogoś niepokojące sygnały, mogące świadczyć o tym, że przechodzi on zawał serca, należy zwrócić uwagę na tempo nasilania się duszności. Jeśli duszność pogłębia się bardzo szybko, wystąpi kaszel, oddech stanie się rzężący, pojawią się objawy sinicy skóry zarówno rąk jak i nóg oraz u samej osoby poszkodowanej pojawi się silny niepokój, najpewniej doszło u niego do obrzęku płuc towarzyszącemu zawałowi serca. Należy wówczas ułożyć daną osobę w wygodnej dla niego pozycji, choć poszkodowani sami zazwyczaj ją przyjmują, opuszczając nogi w dół, co sprzyja zmniejszeniu ilości krwi jaka dostaje się z obwodu do płuc oraz zadbać o dobrą wentylację miejsca, gdzie aktualnie dana osoba przebywa. Ponadto nie zapominamy o stałej kontroli czynności życiowych, do przyjazdu specjalistycznej pomocy medycznej. W perspektywie przyszłości Zawał serca, jest zdarzeniem, które niesie za sobą odległe konsekwencje. Po kilku tygodniach od zawału, obumarłe komórki serca zastępowane są przez komórki tkanki łącznej, co skutkuje powstaniem blizny. Jest to obszar serca, który nie poddaje się skurczom, a co za tym idzie, serce jest osłabione i nie działa wystarczające sprawnie. Istnieje więc ryzyko pojawienia się objawów niewydolności krążenia w postaci duszności, obrzęków kończyn jak również zmniejszona tolerancja na wysiłek fizyczny.

uskarżanie się na ból